تابلو هواساز شامل دو بخش اصلی کنترلر و تجهیزات قدرت می باشد که در برخی موارد تجهیزات قدرت در تابلو دیگری مثل تابلوهای توزیع قرار می گیرد. کنترلر تابلو براساس تعداد نقاط کنترلی و حلقه های کنترل مورد نیاز انتخاب می گردد. کنترلرهای متداول در صنعت تهویه مطبوع که در اصطلاح DDC نامیده می شوند بطور اختصاصی برای راه اندازی هواساز، چیلر و … تولید می شوند. در این نوع کنترلرها، سناریوی کنترل با توجه به نوع دستگاه از پیش برنامه ریزی شده و این امر موجب تسهیل در فرآیند راه اندازی می گردد. بطور مثال توالی باز شدن دمپرها، استارت فن، اینترلاک سوئیچ اختلاف فشار فن و سپس عملکرد شیرهای سه راهه کویل سرد و گرم براساس دما بصورت کامل پیش بینی شده است.
برای پوشش نقاط کنترلی در پروژه های با تعداد ورودی/خروجی بیشتر، از ماژول های توسعه (Extension Module) استفاده می شود. این ماژول ها در برندهای مختلف تعداد ورودی/خروجی متفاوتی دارند و طراح بایستی حالت بهینه به لحاظ فنی و هزینه را پیاده نماید. از دیگر نکات مهم در انتخاب کنترلر، امکان اتصال به شبکه و ارتباط با مرکز مانیتورینگ می باشد که در طراحی سیستم مدیریت ساختمان یا BMS اهمیت بسیار زیادی خواهد داشت. علاوه بر بستر شبکه، پروتکل ارتباطی با سرور مرکزی پارامتر مهمی در انتخاب کنترلر خواهد بود.
در بخش قدرت مصارف الکتریکی فن های دستگاه و نوع راه اندازی ملاک طراحی می باشد. بطور معمول راه اندازی در توان پایین به صورت مستقیم (DOL) در توان های بالا به روش ستاره/مثلث (ʎ/Δ) انجام می گیرد. روش دیگر راه اندازی به صورت سرعت متغیر می باشد که با استفاده از درایو (VFD) اجرا می شود.
تابلوهای هواساز از مدل دیواری(wall Mounted) تا ایستاده (Free Standing) با ابعاد مختلف بسته به تعداد تجهیزات کنترل و فیدرهای قدرت طراحی و ساخته می شود.
